Upadłość układowa

UKŁAD W UPADŁOŚCI

Wszczęcie likwidacyjnego postepowania upadłościowego wobec przedsiębiorcy nie wyklucza możliwości zawarcia przez niego układu z wierzycielami, dawniej upadłość układowa. W tym celu niezbędne jest zwołanie przez sędziego-komisarza zgromadzenia wierzycieli w celu głosowania nad układem.

Sędzia-komisarz może bowiem je zwołać, jeżeli zostało uprawdopodobnione, że układ zostanie przyjęty przez wierzycieli i wykonany. Jest on jednak zobowiązany do zwołania takiego zgromadzenia wierzycieli, jeżeli wniosek jest popierany przez wierzyciela lub wierzycieli posiadających łącznie co najmniej 50% sumy wierzytelności przysługujących wierzycielom uprawnionym do głosowania nad układem.

Propozycje układowe w postępowaniu upadłościowym mogą zgłosić: upadły, wierzyciel oraz syndyk. Mogą one przykładowo dotyczyć:

• odroczenia terminu wykonania umów lub płatności,
• rozłożenie spłaty długów na raty,
• zmniejszenie wysokości długów,
• konwersję wierzytelności na udziały lub akcje upadłego,
• zmianę, zamianę lub uchylenie zabezpieczeń wierzytelności jak np. hipoteki.

Zwołanie zgromadzenia wierzycieli nie wstrzymuje likwidacji majątku upadłego ani nie powoduje utraty funkcji przez syndyka. Sędzia-komisarz może jednak samodzielnie lub na wniosek wstrzymać likwidację majątku upadłego do czasu zatwierdzenia układu. Należy jednak wskazać, że sędzia-komisarz wstrzymuje likwidację masy upadłości wyłącznie w zakresie, jaki jest niezbędny do wykonania układu.

Warto pamiętać, że niedopuszczalne jest wstrzymanie likwidacji w zakresie: przedmiotu obciążonego hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską, jeżeli sprzeciwi się temu wierzyciel, którego wierzytelność jest w ten sposób zabezpieczona. Likwidacja nie może również zostać wstrzymana, gdy propozycje układowe nie przewidują zaspokojenia wierzytelności nieobjętych układem niezwłocznie po zatwierdzeniu układu i prawomocnym zakończeniu postępowania na tej podstawie.